Basaalcel- en plaveiselcelcarcinoom vaak volledig te genezen

Basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom kunnen bijna altijd volledig genezen. Bij basaalcelcarcinoom is bijna geen kans op uitzaaiingen en bij het plaveiselcelcarcinoom is de kans gering. Toch worden patiënten met beide typen van huidkanker regelmatig gecontroleerd om na te gaan of de kanker na de behandeling terug keert, of de tumor zich alsnog heeft verspreid naar de lymfeklieren en of er nieuwe huidkankers zijn ontstaan.

Ongeveer 90% van de melanoompatiënten na vijf jaar nog in leven

De relatieve vijfjaarsoverleving is voor alle melanoomstadia samen ongeveer 90%. Deze informatie is gebaseerd op relatieve overlevingscijfers voor mensen die in de periode 2011-2015 zijn gediagnosticeerd met melanoom. Naarmate de tumor dikker is, neemt de kans op uitzaaiingen toe en neemt de overlevingskans af. De overlevingskans neemt ook af met de leeftijd, waarschijnlijk omdat bij ouderen de tumor vaak dikker is. Daarnaast is de overlevingskans bij mannen over het algemeen slechter dan bij vrouwen. De reden hiervoor is nog onduidelijk (Joosse 2014Joosse, A., Gender Differences in Melanoma Progression and Survival, Rotterdam (2014)).

Overleving melanoom toegenomen

De relatieve vijfjaarsoverleving van melanomen is toegenomen van ongeveer 81,6% voor patiënten bij wie de diagnose is gesteld in de periode 1991-1995 tot ongeveer 91,5% bij patiënten bij wie de diagnose is gesteld in de periode 2011-2015. De overleving is hoger voor vrouwen dan voor mannen,  maar dit verschil neemt af. Voor patiënten gediagnosticeerd in de periode 1991-1995 bedroeg het verschil tussen mannen en vrouwen nog ongeveer 12%, voor patiënten gediagnosticeerd in de periode 2011-2015 was dat verschil nog maar ongeveer 5%.

Overleving huidkanker exclusief melanoom iets verbeterd

De relatieve vijfjaarsoverleving van huidkanker is licht toegenomen. De relatieve vijfjaarsoverleving van huidkanker (exclusief melanoom en basaalcelcarcinoom) is toegenomen van 91,7% voor patiënten bij wie de diagnose is gesteld in de periode 1991-1995 tot 95,2% bij patiënten bij wie de diagnose is gesteld in de periode 2011-2015.