Diverse risicoverhogende factoren voor prostaatkanker
Er zijn diverse factoren die de kans op het ontstaan van prostaatkanker verhogen. Hieronder staan de risicofactoren weergeven (Sharma et al. 2016; Rawla 2019).
- Leeftijd: Leeftijd speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van prostaatkanker. Prostaatkanker komt vooral voor bij mannen ouder dan 65 jaar. Voor het vijftigste levensjaar is prostaatkanker zeldzaam (zie Het vóórkomen van prostaatkanker).
- Erfelijkheid: Naar schatting is vijf tot tien procent van alle gevallen van prostaatkanker erfelijk bepaald. Mannen met een eerstegraadsfamilielid met prostaatkanker hebben een twee tot drie keer verhoogd risico op prostaatkanker. Voor mannen met twee of meer eerstegraadsfamilieleden met prostaatkanker is dat risico vijf tot tien keer verhoogd. Het risico neemt toe naarmate er sprake is van meer familieleden met prostaatkanker.
- Genetische factoren: Van drie verschillende genen (RNASEL(HPC1), HPC5 en MSR1) is aangetoond dat ze betrokken zijn bij erfelijke prostaatkanker.
- Etniciteit: Prostaatkanker komt vaker voor bij mannen met een Afrikaanse afkomst.
- Roken: Het is nog onbekend of roken een effect heeft op het ontstaan van prostaatkanker. Roken wordt echter wel geassocieerd met een significant verhoogd risico op een slechtere prognose en sterfte door prostaatkanker.
- Beroepsmatige blootstelling aan pesticiden: Mannen die blootgesteld worden aan pesticiden hebben een hoger risico op het ontwikkelen van prostaatkanker (Krstev & Knutsson 2019; Silva et al. 2016; Bashir 2015).
Leefstijl van invloed op prognose prostaatkanker
Leefstijlfactoren zoals lichaamsbeweging, roken, alcoholgebruik en voeding kunnen van invloed zijn op de prognose van en sterfte aan prostaatkanker (Riviere et al. 2019; Peisch et al. 2017). Niet roken, een gezond lichaamsgewicht, regelmatig bewegen en een gezond dieet lijken een gunstig effect te hebben op de prognose van prostaatkanker (Peisch et al. 2017).
Effect van prostaatkanker op kwaliteit van leven
Na de diagnose en de behandeling van prostaatkanker kunnen er zowel fysieke als mentale gevolgen optreden. De meest voorkomende fysieke gevolgen zijn: urine-incontinentie, darmproblemen en seksuele problemen, met erectieproblemen als voornaamste klacht (Watson et al. 2016; Grondhuis Palacios et al. 2018). Veel voorkomende mentale problemen die optreden na de diagnose en behandeling van prostaatkanker zijn: angst, depressie, verminderde eigenwaarde en het verlies van de mannelijke identiteit (Chambers et al. 2017; Watson et al. 2016).
- S. Horenblas (NKI)
- L. Revales (RIVM)
- A.M. Gommer, red. (RIVM)